میخوام امروز راجع به آموزش مسایل جنسی به کودکان و اینکه از چه سنی باید شروع کنیم با بچه ها صحبت کنیم و اینکه به چه شکلی باید با بچه ها حرف بزنیم با هم صحبت کنیم
توی کشور ما معمولا اینکه تابو هست و همه راجع بهش یه گاردی دارن به خاطر اینکه ما تو کشورمون شرم داریم راجع به این موضوع صحبت کنیم
ما یه فرقی بین شرم و حیا میزاریم من میگم که شرم هیچ جایگاهی در این قضیه نداره ولی حیا چرا
حیا بین پدر و مادر و بچه ها باید باشه تا زمانی که بچه سوال نداره و زمانی که بچه سوال داشت پدر و مادر باید حیارو بزارن کنار و پاسخ های علمی به بچه ها بدن در حد سن خودشون
و دوباره حیارو بزارن بین خودشون وقتی سوال بر گرف شد و بچه جوابش رو گرفت ولی شرم اصلا جایگاهی نداره
چرا جایگاهی نداره؟ چونکه ما اگه دقت کنیم تمام چیزهایی که دور و برمون هست بر اساس نر و مادگی مثبت و منفی هستش و نمیتونیم راجع به این موضوع اصلا با بچه ها حرف نزنیم حتی ما
ساعتی که توو دستمونه و میگیم ساعت چنده یکسره باطری مثبته یکسره باطری منفی چوبی که در اختیار ما هست و باهاش میز و صندلی درست میکنیم از یک اتفاق مثبت منفی سکس داره اتفاق می افته که
در واقع باعث به وجود اومدن درخت میشه یا همه ی حیوان ها یا حتی بارون و برفی که میاد یه ابر ماده با یه ابر نر باید با هم برخورد بکنن اینهمه ابر توو آسمون هستش
هیچ وقت بارون و برفی نمیاد اگر ابر ماده و نر با هم برخورد کنن یه اتفاقی می افته که باعث تولید بارون یا برف میشه بنابرین این چیزی نیست که ما نخوایم راجع بهش حرف نزنیم
من همیشه حرفم اینه که بچه ها باید امن ترین جایی که میتونن راجع بهش حرف زده بشه تووی خونه ها باشه و همیشه شعاری که میگم همه بزنن به در یخچالشون پدر مادرا دارن رد میشن
بخونن که خانه ای امن است که کودک در آن بتواند هر احساسی رو و هر سوالی رو بتونه به راحتی بپرسه هر چند غیر اخلاقی اگر که بچه های ما بیان یه سوالی رو از ما بپرسن
و واقعا ما بتونیم از این دید بهش نگاه بکنیم که واقعا سوالش بوده نه چیزه دیگه ای و به شکلی لبمونو گاز بگیریم اخم بکنیم یا پشت دستمون بزنیم که آخ اینو کی بهت گفته از کجا شنیدی
یه همچین ری اکشن هایی داشته باشیم به راحتی بیایم در حد سن خودش و حتما هم دروغ نگیم و علمی جوابشو بدیم خیلی بچه ها امن ترن توو اون خونه
ممنون که همراه ما هستید