اتیسم یعنی در خود ماندگی همانطور که شما میدانید بچه ها یک نمودار رشدی خاصی دارند و در یک زمان خاص شروع به راه رفتن می کنند. اگر کودکی در مراحل رشدی خود مثل چهار دست و پا رفتن و راه رفتن،نشست و برخاست می کند ولی با اتیسم که روبه رو می شوند نگرانی آنها نیز بیشتر می شود.والدین باید توجه داشته باشند ولی هر تاخیر رشدی که در بچه های خود می بینند دلیل بر اختلال نیست .بچه های اتیسم علایق و سلایق خاص خود را دارند شاید یک جای خاص دوست داشته باشند و یا لباس خاص دوست داشته باشند که بپوشند و در کل نمی توانند کاری را هم زمان شروع کنند و یا به پایان برسانند. یعنی زمانی که وارد یک محیط و کار می شوند دل کندن از کار و رفتن از آن محیط برای آنها سخت می شود مثلا وقتی مادری کودک را به پارک می برد و هنگام برگشت با لجبازی کودک مواجه می شود این لجبازی اگر افراطی باشد می تواند نگران کننده باشد.باید توجه داشت که کودک سالم هم بعد از برگشت از پارک ممکن است که ناراحت باشد اما اگر این ناراحتی بیشتر باشد و نتواند محیط را ترک کند می توان علائم اتیسم را در آنها دید و اگر لباس خاصی بپوشند احساس این را داشته باشند که می خواهند همین لباس را بپوشند ولی بچه های اتیسم یک مقدار مغز شلوغ تری دارند و وقتی آنها را صدا می کنید نمی توانند صدا را بشنوند چون ذهن درگیری دارند و وقتی به اسم خودشان صدایشان می کنیم همزمان با صدا بر نمی گردند و پدر مادرها می گویند که انگار اسم خودش را نمی شناسد ولی در کل مسئله اتیسم مسئله ای نیست که بتوان کوتاه در خصوص آن صحبت کرد ایشالله در جلسات بعد راجع به آن بیشتر حرف می زنیم