انگشت مکیدن یکی از ابتدایی ترین اعمالی است که در کودکان وجود دارد طی آزمایشات انجام شده متوجه شده اند که در دوران جنینی با حرکاتی که درون رحم مادر صورت می گیرد بعضی از نوزادان انگشت خود را داخل دهان خود گذاشته و مکیدن از همان موقع آغاز می شود و معمولا تا یک سالگی به اوج می رسد و کودک هر شی را که می بیند در دهان خود می گذارد و با رویش دندان شدت پیدا می کند معمولا طی آزمایشات و تحقیقات مشخص شده که ناکافی بودن مدت زمان شیر خوردن یا مکیدن باعث به وجود آمدن این عمل می شود و معمولا ما نوزادانی را دیدیم که موقع غذا خوردن بی قرار و عصبانی هستند و ناآرام هستند و زمانی که عمل شیر خوردن اتفاق می افتد آن کودک به آرامش می رسد و خوابش می برد زمانیکه مدت زمان مکیدن سینه یا شیشه شیر و یا قدرت مکیدن کافی نباشد نوزاد برای رسیدن به آرامش انگشت خود را میمکد و این تبدیل به یک عادت می شود. معمولا در بزرگسالی ممکن است دوباره این اتفاق به وجود آید.معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی ما شاهد آن خواهیم بود که دوباره ممکن است این اتفاق به وجود آید در روانشناسی به آن واپس روی می گویند معمولاً تنهایی و تنش و اضطراب باعث آن می شود که درمانهای خاص خود را دارد در مواقعی که دندانها به طور طبیعی رشد نمی کنند این دلشوره مادران بی مورد است در کودکانی که انگشت خود را می مکند ممکن است عفونت دهان شکل گیرد ما باید منشاء اضطراب و استرس کودک را تشخیص دهیم باید منبع استرس را کشف کنیم و اگر مادر استرس دارد آن را درمان کنیم انگشت مکیدن در فرصت مناسب شکل می گیرد که مادر باید آن را تخمین بزند کودک زمانی که حرف میزند این اتفاق رخ می‌دهد دستان کودک را مشغول نگه دارد این این کار می‌تواند به وسیله توپ کوچک یا خمیر بازی صورت گیرد مشغول نگه داشتن دست کودک بهترین درمان است اگر این شرایط شدیدتر بود احتیاج به مراجعه به متخصص و درمان های پیشرفته تر داریم
مطلب مرتبط: تاثیر استرس مادر در بارداری بر کودکان