حالا که نقش و تاثیر نقاشی در زندگی بچه ها برایمان روشن شد، وارد این مبحث می شویم که نقش خانواده مخصوصا مادر برای بچه ها چیست و چه وظایفی دارد وآموزش نقاشی بچه ها از چه سنی مادر، شروع کند و از چه سنی مربی؟ و اینکه مربی خوب چه ویژگی هایی دارد؟ اگر بخواهیم از مبحث مادر شروع کنیم، چون مادر قبل از مربی در ارتباط با بچه ها هست، بزرگترین کاری که می تواند در این خصوص انجام دهد این است که ابزار در اختیار بچه ها قرار دهد. نیاز نیست حتما ابزار گران قیمت بخرید منظور مداد رنگی و مداد شمعی و کاغذ می باشد . مادر باید بچه ها را تشویق کند زیرا که تشویق مادر بسیار تاثیرگذار است پس یک مادر از دو الی چهارسالگی دفترهای رنگ آمیزی خریداری کند و مداد رنگی و مداد شمعی در اختیار بچه قرار دهد و فارغ از اینکه بچه ها فقط در آن سن خط خطی میکنند، اجازه بدهد بچه ها با رنگها آشنا شوند و عطش رنگ را درک کنند، رنگ بسیار جذاب است و بچه ها جذب می شوند و می خواهند که در بزرگسالی نقاشی را آموزش ببینند. حتی می توان خمیر بازی در اختیارشان قرار داد.خمیر بازی باعث می شود که بچه ها بتوانند با حجم کار کنند، حجم را بشناسند یا بچه هایی که دوست دارند دیوار را خط خطی کنند می توانید مقوا و کاغذهای بزرگ بچسبانید و اجازه دهید نقاشی بکشند. مورد دیگر تشویق می باشد. بچه ها از پنج، شش سالگی می توانند وارد مبحث آموزش شوند، می توانند با مربی کار کنند، مربی ای خوب است که با این ایده که می گوید بچه ها را آزاد بگذارید تا خلاقیتشان کور نشود جلو برود و این بسیار خوب است ولی یک قدم عقب تر آموزش وجود دارد. ما ابتدا بچه ها را آموزش می دهیم یاد می دهیم که نقاشی بکشند بعد به سمت ایده پردازی سوق می دهیم. مثلا اگرعلاقه بچه ای کشیدن خرس است این بچه باید از قبل یاد گرفته باشد که چگونه خرس را بکشد تا بتواند ایده ی ذهنی اش را پیاده کند. پس ما در یک مرحله به بچه آموزش می دهیم و در مرحله بعد بچه راهدایت میکنیم تا ایده پردازی کند. در واقع مربی باید این توانایی را داشته باشد و وقتی ایده پردازی می کنند ایده علاقه و خواست خود کودک باشد نه صرفا عدم تواناییشان و به دلیل هوش بالای کودکان عدم توانایی خود را آزاد نقاشی کردن قلمداد می کنند