نقاشی کشیدن کودک آنقدر با اهمیت است که به عنوان تست تشخیصی از آن استفاده میکنیم .فضایی که در آن کودک نقاشی می کند و حتی خط خطی ساده می کند اگر در وسط صفحه باشد یعنی به احساسات و هیجانات خود خیلی توجه دارد اما اگر در اطراف صفحه بکشد ممکن است مشکل عزت نفس و اعتماد به نفس داشته باشد در واقع توصیه می شود آموزش نقاشی از هفت سالگی شروع شود اما قبل از آن آموزش باید به تدریج و آرام باشد و به کودک بگویید خیلی آرام و آهسته نقاشی کند چون نقاشی جز بازی است و نباید مانع از بروز خلاقیت کودک شد.از دو سالگی نقاشی کردن اصولا با خط خطی شروع می شود و حدود سه سالگی کم کم می تواند خط خطی را منظم کند و از سه سالگی تا پنج سالگی خط خطیها با تقلید از اجسام شکل خاص میگیرد و کم کم می توان آنرا تفسیر کرد. از پنج تا نه سالگی اصولا کودکان الگو انتخاب می کنند. از نه سالگی تا سیزده سالگی فعالیت عینی را کنار می گذارند و به صورت واقع گرایی و انتضاعی نقاشی می کنند و فعالیت های انتضاعی از سیزده سالگی به بعد شروع می شود و می توانند تصویر سازی ذهنی بهتری را داشته باشند و با یادگیری های پایه ای می توانند آثار تجسمی خوبی به نمایش بگذارند و ما به عنوان تحلیل گر و روانشناس به نقاشی به عنوان کشف روحیات و اتفاقات درونی نگاه می کنیم در واقع نمی خواهیم همه نقاش ماهر شوند و فقط چون میخواهیم حالات عاطفی کودکان را کشف کنیم آنها را تفسیر می کنیم