تحریریه سیس نی نی
1 نظر

کودکان ناشنوا چه بازی هایی را دوست دارند؟

کودکان ناشنوا چه بازی هایی را دوست دارند؟

بازی برای هر کودکی لازم است. کودک با بازی دنیای درونی خودش، احساسات و هیجانات خود را بیان می کند. بازی تمرینی برای مهارت های اجتماعی، تقویت حواس و روحیه ی همکاری می باشد. ناشنوایان نیز به این بازی ها نیازمندند. بازی هایی که برای کودکان ناشنوا مناسب به نظر می رسد، بازی هایی هستند که آن ها را از طریق شنیداری تحریک کند. خیلی از خانواده ها فکر می کنند چون که این کودکان مشکلات شنیداری دارند این گونه بازی ها برای آن ها مناسب نیست بلکه آن ها بیشتر به این بازی نیاز دارند چرا که اگر کم شنوا باشند از این راه میزان شنوایی و آموزش زبان شان تقویت می شود. از جمله بازی هایی که برای این کودکان مناسب هستند داستان خواندن، شعر خواندن و لالایی گفتن است به صورتی که بتوانند صورت فرد گوینده را ببینند و از این طریق بین کودک و والد ارتباطی شکل بگیرد.

بازی برای هر کودکی لازم است. کودک با بازی دنیای درونی خودش، احساسات و هیجانات خود را بیان می کند. بازی تمرینی برای مهارت های اجتماعی، تقویت حواس و روحیه ی همکاری می باشد. ناشنوایان نیز به این بازی ها نیازمندند. بازی هایی که برای کودکان ناشنوا مناسب به نظر می رسد، بازی هایی هستند که آن ها را از طریق شنیداری تحریک کند. خیلی از خانواده ها فکر می کنند چون که این کودکان مشکلات شنیداری دارند این گونه بازی ها برای آن ها مناسب نیست بلکه آن ها بیشتر به این بازی نیاز دارند چرا که اگر کم شنوا باشند از این راه میزان شنوایی و آموزش زبان شان تقویت می شود. از جمله بازی هایی که برای این کودکان مناسب هستند داستان خواندن، شعر خواندن و لالایی گفتن است به صورتی که بتوانند صورت فرد گوینده را ببینند و از این طریق بین کودک و والد ارتباطی شکل بگیرد.
می توانیم از کودک بخواهیم داستانی برای ما تعریف بکند که از این طریق می تواند احساسات و هیجانات خودش را بیان کند. کودکان ناشنوا در شناسایی هیجان های خود و دیگران دچار مشکل هستند بنابراین می توانیم از آن ها بخواهیم تا احساسات مختلف را تقلید کنند مثلا چهره های عصبانی، خندان، ناراحت را به آن ها نشان بدهیم و بخواهیم که این هیجانات را تکرار کنند. این بازی باعث تسهیل شناسایی هیجانات می شود. کودکان ناشنوا به بازی هایی مثل عروسک بازی علاقه مند اند؛ چرا که از این طریق می توانند با فرد دیگر ارتباط برقرار کنند و لذت ببرند.

بازی با ناشنوایان

بر اساس مقاله های موجود یک سری بازی هایی برای کودکان ناشنوا وجود دارد که بر اساس سن کودک تقسیم بندی شده است.

بازی 2-0 ماهگی :
وقتی که با کودک خود صحبت می کنید طوری رو به روی او قرار بگیرید که او صورت شما را ببیند یا زمانی که با او صحبت می کنید از ژست های کلامی استفاده کنید؛ زیرا کودک دیدن حرکات صورت، چشم ها، لب ها را در هنگام صحبت کردن دوست دارد.

بازی 4-2 ماهگی :
می توانید با کودکانتان بازی قلقلک را انجام دهید مثلا شکم، دست ها و پاهایش را قلقلک دهید. زمانی که کودک در هنگام یک بازی لبخند می زند و یا دست و پاهایش را تکان می دهد، با کلمات، حالت چهره و یا حتی تكرار همان بازی به او پاسخ دهید. شرایطی را به وجود آورید تا کودک از طریق لمس کردن صورت، قلقلک شکم، شمردن انگشتانش و یا گرفتن انگشتان شما بتواند با اعضای مختلف بدن آشنا شود.

بازی 6-4 ماهگی :
والدین می توانند برای کودک خود اسباب بازی های نرم و یا پارچه ای تهیه کنند. بازی های هیجانی و شاد مثل گرفتن کودک و چرخاندنش از جمله بازی هایی است که کودکان ناشنوا دوست دارند.

بازی 9-6 ماهگی :
با تهیه اسباب بازی های متفاوت برای کودک خود، این فرصت را برای او فراهم می کنید تا ضمن دستکاری اسباب بازی ها به مقایسه تفاوت های آن نیز بپردازد. هم چنین می توانید با کودک خود درباره این که او چطور اسباب بازی ها را می بیند، حس می کند و می بوید صحبت کنید. کتاب هایی با ساختار های متفاوت و جذاب با رنگ های شاد و روشن تهیه کنید. در این سن می توانید شی را پرتاب کنید و از کودک بپرسید که مثلا عروسک کجا رفت؟ برای تقویت فعالیت ها و کارهای کودک میتوانید از هجاها و ریتم های تکراری مثل " دی دی دی دی" ، " دا دا دا " استفاده کنید و هر چند ثانیه یک بار این ریتم ها را تغییر دهید. استفاده از اسباب بازی هایی که هیجان خاصی به همراه دارد مثل "علی ورجه" ( اسباب بازی ای که درآن باز می شود و چیزیبه هوا می پرد) می تواند برای این کودکان جذاب باشد.

بازی 12-9 ماهگی :
برای اینکه کودک لذت بیشتری از بازی ببرد، تنوع به خرج بدهید چرا که کودک با یک شکل خاصی از بازی آشناست وای دوست دارد شکل تازه ای از آن بازی را تجربه کند. در این سن کودک بازی هایی مثل قل دادن یا پرتاب یک توپ یا هل دادن ماشین و .. لذت می برند.

بازی 15-12 ماهگی :
در این سن کودک نیاز به تنهایی بازی کردن دارد و کودک از بازی های وانمودی مثل غذا دادن به عروسک خود یا تظاهر کردن به غذا خوردن لذت می برد. با استفاده از شعر, ضربه انگشتان بر روی میز, بازهای تعاملی را انجام دهید. برای این كار از آهنگ های آشنا، كلمات ساده، اشیاء و فعالیت هایی استفاده كنید تا برای كودكتان آشنا باشد.

بازی 18-15 ماهگی :
برای تنوع دادن در شعرهایی که برای او می خوانید کلمات معمول آن را تغییر دهید مثلا کلمات فعالیت ها  و علاقمندی های کودکتان را جایگزین کنید (مثل نام عروسک مورد علاقه او) یا وانمود کنید که چیزی اشتباه شده است. در یک جچایگاه مساوی با کودک خود بازی کنید و گاهی نقش او را تغییر دهید.

بازی 21-18 ماهگی:
در این سن کودک بازی های گروهی را دوست دارد که این فرصت خوبی را برای توسعه روابط با دیگران فراهم می کند. بازی های وانمودی جدیدی به او یاد بدهید و با او درمورد نقش های تخیلی صحبت کنید. می توانید یک شی را مخفی کنید و از او بخواهید آن را پیدا کند. پرتاب یا انداختن توپ در این سن بهتر است با گروه همسالان صورت گیرد. به کودک اجازه دهید در کار های خانه مثل خرید کردن یا پیدا کردن چیزی به شما کمک کند. انجام بازی قایم باشک در این مرحله مناسب است.

بازی های سنین مختلف با ناشنوایان

بازی 30-24 ماهگی :
كودك شما در این سن علاقمند به شنیدن داستان هایی در مورد سلسله حوادث آشنا در زندگی روزانه اش می باشد. مقداری مداد شمعی, مداد و كاغذ داشته باشید تا وانمود كنید كه در حال نوشتن هستید، با این كار كودك شما راه رسیدن به موفقیت را پیدا می كند. كودكتان را به بازی با انواع لِگوها تشویق كنید. زیرا بازی با لِگو باعث می شود كه كودك شما  تصاویر ذهنی جدیدی خلق کند و بر اساس تصویر ذهنی خود با لِگو چیزی را بسازد.

بازی 36-30 ماهگی:
كودك را به كشف محیط و نگاه كردن به اشیاء خاص تشویق کنید. مثلا به او بگویید :«چه كسی می تواند یك …. برای من پیدا كند؟» یا « فلان چیز كجاست؟ به كودك اجازه دهید تا در كارهای روزانه خانه مثل گردگیری, جمع كردن قاشق و چنگال از سر سفره و یا تا كردن لباس ها و.. به شما كمك كند. زمانی كه با كودكتان در حال پیاده روی یا در ماشین هستید, وی را به تماشای مردم, موضوعات مختلف تشویق كنید. كودكتان را از طریق شمردن لكه های روی پوست یك قورباغه كوچك با مفهوم شمارش آشنا كنید. گروه های اجتماعی محلی مثل گروه های والدین را پیدا كنید و در آنها عضو شوید. از این طریق  كودك شما فرصت هایی برای بازی با كودكان همسن خود را دارد.

اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی
پسر منم کم شنوا بود از بدو تولد ، کاش یاد بدیم به بچه هامون که با دیدن یک معلولیت یا دیدن مثلا سمعک، ویلچیر و ... عکس العمل های نابجا نداشته باشن، مثلا اینکه با اون بچه بازی نکنن و یا ازش دوری کنن باور کنید حس خیلی بدیه ک بچتو اینجوری تنها و غمگین ببینی ولی نتونی کاری کنی کاش فرهنگ سازی شه
دیدگاهتان را بنویسید
1 نظر
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.