تئاتر درمانی و یا نمایش درمانی شاخه ای از هنردرمانی است که قدمت آن به سالهای گذشته برمی گردد یعنی دقیقا زمانیکه بین نمایش و علم روانشناسی در نقطه تلاقی پالایش روح انسان باعث کاتارسیس انسان و تعادل روانی انسان شد و آن موقع که بود که متخصصین فهمیدند که باید بیشتر به این روش و تلفیق این علم و هنر دقت کنند و روش نمایش درمانی روش مفیدی شد برای ثبات شخصیت و ثبات عاطفی و بالا بردن تمرکز و همچنین افزایش مهارت یادگیری برای کودکان و نوجوانان در کشورهای اروپایی و آمریکایی و همچنین در کشورهای اسکاندیناوی روشی جا افتاده است برای اینکه بتوانند مهارت خود را افزایش دهند یعنی به جز مهارت یادگیری دیگر مهارتهای فردی را هم به روش نمایش درمانی افزایش می دهند از این طریق که تکنیکهای روانشناسی در طی اجرای نمایش باعث می شود بازیگر تعارضات و کشمکشهای درونی خود را دنبال کند و از این طریق خودش را بهتر بشناسد و در صدد اصلاح رفتار خود بربیایند و مقاومتی نکنند همچنین با تکرار و تداوم خیلی از جملات حتی جملاتی که برای اولین بار بیان می شود خیلی از ترس های مرضی و اضطراب فرد کم می شود و احساساتی که نسبت به خودش دارد و حساسیتهای که نسبت به موضوع بیان شده دارد کمتر می شود و در درمان اختلالات ذهنی هم می تواند کمک کننده باشد و یا تاثیر مثبت داشته باشد