یکی از فراوان ترین اختلالات نوروتیک ناخن جویدن است معمولا در سن ۵سالگی شروع میشود و ۱۰ تا ۱۵ سالگی به اوج می رسد ما در مورد انگشت مکیدن در کودکان هم گفتیم که تفاوتی بین دو جنس نیست و معمولا به صورت یکسان دیده شده اما در خصوص ناخن جویدن اینگونه نیست و در دختران بیش از پسران دیده شده است. معمولا در خانواده اپیدمی می شود. برخلاف انگشت مکیدن که کودک فرصت مناسب لازم دارد، زمانیکه کودک اضطراب و استرس به حد زیادی دارد این کار را انجام می دهد. حتی در بعضی مواقع در هنگام جواب دادن به سوالات امتحانی ممکن است این اتفاق رخ دهد. به طور کلی کودکانی که ناخن می جوند کودکانی بی قرار و ناآرام و عصبی، پر جنب و جوش هستند و حتی در موقع خواب جنب و جوش زیادی دارند معمولا تنش در آنها زیاد است ولی در انگشت مکیدن اینگونه نیست آنها آرام و بیخیال هستند. دانشمندی به نام وکسلر می گوید سه دلیل برای ناخن جویدن وجود دارد یکی از آنها تقلید است دومی مشغله وتضاد فکری است که برای کودک در موقعیت مختلف به وجود می آید و باعث تنش می شود عامل سوم پرخاشگری است که در کودک وجود دارد برای درمان بهتر است الگوی نامناسب در خانواده حذف شود و به خاطر تضادهای فکری سعی کنید علت اضطراب کودک و محیطهای استرس زا کشف شود و درمان شود و عامل مهم دیگر این است که کودک سرگرم شود چه به وسیله بازی درمانی چه به وسیله درس و موسیقی راهکارهای مفیدی هستند اما راهکارهای قدیمی مثل تهدید و تنبیه و تهدید به فلفل زدن و داروهای تلخ مفید و موثر نیست و اضطراب کودک را بیشتر می کند