تحریریه سیس نی نی
0 نظر

آنچه که باید درباره IVF بدانید!

آنچه که باید درباره IVF بدانید!

تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم را مي توان به عنوان يکي از تکنيک هاي ميکروسکوپي دستي که در عمليات IVF استفاده مي شود، تعريف کرد. تخمک تزريق شده در آزمايشگاه به منظور تشخيص ظهور علائم لقاح کنترل مي شود. در حقيقت، اين تکنيک معمولاً در موارد ناباروري مردان مورد استفاده قرار مي گيرد، به ويژه در مواردي که نشان دهنده نقص در کميت يا کيفيت اسپرم است.

تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم را مي توان به عنوان يکي از تکنيک هاي ميکروسکوپي دستي که در عمليات IVF استفاده مي شود، تعريف کرد. تخمک تزريق شده در آزمايشگاه به منظور تشخيص ظهور علائم لقاح کنترل مي شود. در حقيقت، اين تکنيک معمولاً در موارد ناباروري مردان مورد استفاده قرار مي گيرد، به ويژه در مواردي که نشان دهنده نقص در کميت يا کيفيت اسپرم است.

  • بعد از IVF
  • ميزان موفقيت IVF

اين روش در کمک به اسپرم موثر است. بارور کردن تخم، تحت عنوان فرآيند لقاح در حدود 90 درصد از موارد که تحت اين فرآيند انجام مي گيرد، با توجه به دستيابي و حفظ بارداري موفق صورت مي گيرد. بسياري از عوامل ديگر که اين نفوذ در آن ها وجود دارد، شامل سن و مشکلات باروري است. به طور کلي، ميزان موفقيت ICSI بسيار شبيه به ميزان موفقيت IVF است.

خطرات ICSI

در حقيقت، ICSI با خطرات متعددي همراه است که در مقايسه با ساير روش هاي باروري کمي بيشتر است و برجسته ترين اين خطرات را مي توان به شرح زير بيان کرد:

افزايش خطر سقط جنين در نتيجه استفاده از اسپرم هايي که قادر به لقاح تخمک نيستند.
افزايش خطر آسيب به تخمک هنگام تميز کردن و تزريق اسپرم.
نوزاداني که از طريق ICSI متولد مي شوند، در معرض بسياري از مشکلات طولاني مدت سلامتي قرار گرفته اند و در حقيقت هيچ شواهد قطعي براي اثبات اين امر تا به امروز وجود ندارد و موارد زير بيانيه اي از برجسته ترين اين مشکلات است که ممکن است رخ دهد:
از برخي نقايص ژنتيکي و رشدي رنج مي برند و اعتقاد بر اين است که علت بروز آنها به ناباروري اساسي مربوط مي شود و نه به خود تکنيک درمان.

کودکان پسر که به اين ترتيب متولد شده اند مشکل ناباروري را از والدين خود به ارث مي برند و برخي موارد که بر تعداد اسپرم مردان تأثير منفي مي گذارد ممکن است ارثي باشد؛ مانند فيبروز کيستيک و برخي اختلالات کروموزومي.

مواردي که از تزريق ميکروسکوپي استفاده مي شود

در مواردي که علت ناباروري بستگي به وجود مشکلات در تکميل فرآيند لقاح دارد، از تزريق ميکروسکوپي استفاده مي شود:

  • کاهش کيفيت يا تعداد اسپرم و تحرک ضعيف.
  • ناتواني اسپرم در تخمک.
  • آزواسپرمي، آخرين مورد عدم وجود اسپرم در هنگام انزال است و اين مورد به دو نوع تقسيم مي شود:
  • آزواسپرمي انسدادي: با توجه به آزواسپرمي انسدادي، وقوع آن به عوامل زيادي نسبت داده مي شود، از جمله عمل جراحي براي برش گذرگاه عروقي يا طناب اسپرماتيک، يا وجود زخم در آن در نتيجه عفونت قبلي. علاوه بر عدم وجود مادرزادي مجراي دفران که اين عامل شامل، واس دفران و واس دفرنس است.
  • آزواسپرمي غير انسدادي: اين بيماري با نقصي در بيضه مشخص مي شود که از توانايي آن در توليد اسپرم جلوگيري مي کند.

نحوه انجام ICSI

 ICSI با دنبال کردن مجموعه اي از مراحل انجام مي شود و مي تواند به شرح زير بيان شود:

  • به دست آوردن اسپرم: اسپرم از طريق خودارضايي، با استفاده از کاندوم که مايع مني را جمع آوري مي کند، يا از طريق جراحي با ايجاد يک برش کوچک در بيضه و سپس بيرون آوردن اسپرم جمع آوري مي شود.
  • استخراج تخمک:(Superovulation)روند فوق تخمک گذاري را تحريک مي کند که زنان تقريباً دو هفته پيش از استخراج تخمک از آن استفاده مي کنند.
  • (Oocyte Retrieval): اين فرايند به اين صورت است که با استفاده از داروهاي باروري با هدف توليد تخمدان از چند تخم به جاي يکي استفاده مي شود و با توجه به روش استخراج تخم از اين روش استفاده مي شود، لذا آن را از طريق اسپکولوم انجام مي دهند، يا از طريق مهبل (واژن) قرار دادن يک سوزن نازک از دهانه رحم که با استفاده از دستگاه سونوگرافي جهت نفوذ به ديواره واژن و سپس تخمدان ها انجام مي شود و در نهايت تخمک هاي بالغ به دست مي آيد.
  • تهيه نمونه اسپرم و تخمک: اين کار با شست و شوي اسپرم به روش خاصي و قرار دادن آنها در معرض مواد شيميايي مختلف با هدف کاهش حرکت اسپرم و کاهش چسبندگي آنها به صفحه تزريق انجام مي شود. تحت درمان با هيالورونيداز قرار مي گيرند تا تخمک ها آماده بارور شوند.
  • تزريق اسپرم به تخمک: جايي که يک اسپرم آماده با استفاده از يک سوزن نازک به تخمک تزريق شود، پزشک ممکن است چندين تخمک را بارور کرده و بيش از يک تخمک را در رحم کاشته باشد. اين امر به افزايش شانس موفقيت آميز بودن عمل و بروز حداقل يک بارداري، علاوه بر امکان حفظ جنين هاي باقي مانده از طريق فرآيند انجماد براي استفاده از آن در آينده در تلقيح مصنوعي کمک مي کند.
  • لقاح تخم ها: پس از لقاح تخمک ها به صورت دستي، تخمک به مدت 16-18 ساعت در انکوباتور قرار مي گيرد، زيرا تخمک به يک هسته اوليه تبديل مي شود و اين اصطلاح بيانگر يک تخمک بارور شده با موفقيت است که در حال تقسيم به يک تخمک است. جنين و سپس رشد تخمک در آزمايشگاه به مدت يک تا پنج روز قبل از انتقال آن توسط پزشک به رحم زن با هدف کاشتن آن در مخاط رحم و وقوع حاملگي صورت مي گيرد.
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی
دیدگاهتان را بنویسید
0 نظر
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.