تربیت کودکان از چه سنی آغاز می شود؟
شاید برای شما هم این سوال پیش آید که آیا تربیت کودکان سن و دوره خاصی دارد؟ تربیت کودکان از چه سنی آغاز می شود؟ همه پدر و مادر ها دوست دارند فرزندانی را وارد اجتماع کنند که بتوانند در محیطی بیرون از خانه موفق عمل نمایند. از این رو از همان روز های ابتدایی به دنبال یافتن راهی هستند که بتوانند بر اساس آن با کودک خود رفتار و برخورد نمایند تا در تربیت اصولی و صحیح آن ها موثر واقع گردد. اما بسیاری از والدین به درستی نمی دانند بهترین زمان برای تربیت فرزندانشان چه سنی است.
بسیاری از متخصصان و مشاوران تربیتی اعتقاد دارند که آگاهی صحیح والدین از زمان مناسب تربیت کودکان و ارائه نکات تربیتی همچون تشویق و تنبیه متعادل، برخورد مناسب در مواجه با شیطنت کودک و ... می تواند بر روی فرزند پروری اصولی تاثیر گذار باشد. و به طور کلی آشنایی با رمز و رموز تربیتی از جمله مواردی است که تمام والدین برای این که فرزندان موفقی داشته باشند باید به آن واقف باشند. عدم آگاهی آن ها سبب می شود که کودک از تربیت صحیح فاصله بگیرد و به مرور رفتار های نا هنجار و نادرست در او نهادینه شود. که نتیجه این تربیت نادرست این است؛ وقتی کودک به سن بزرگسالی می رسد ممکن است با کوهی از آسیب های اجتماعی دست و پنجه نرم کند و حتی جامعه ای را دستخوش رفتار خود نماید. از این رو آگاهی والدین از سن تربیت کودکان بسیار اهمیت دارد و ضروری به نظر می رسد که نسبت به آن بی تفاوت نباشند.
سن مناسب تربیت و پرورش کودک در این مقاله بررسی شده است برای آگاهی بیشتر و به دست آوردن اطلاعات مفید پیشنهاد می کنیم که تا پایان این مقاله ما را همراهی بفرمایید.
زمان و سن مناسب برای تربیت کودکان
به عقیده بسیاری از مشاوران، پرورش و تربیت کودکان گرچه از سن یک سالگی به بعد آغاز می شود اما مربوط به دوره و یا سن خاصی نیست و نمی توان به طور اختصاصی به یک دوره ای خاص اختصاص داد. از این رو والدین لازم است از همان روز های بعد از یک سالگی برنامه خود را جهت تربیت هر چه بهتر آغاز کنند. در سنین قبل از یک سالگی کودک طبیعتا متوجه هیچ گونه امر و نهی از سوی والدین نمی شود و تنها در این دوره بایستی به رفع نیاز های او که وابسته به مادر است اقدام گردد.
بهترین زمان و سن مناسب برای تربیت کودکان از سن یک سالگی به بعد صورت می گیرد اما این حرف به این معنی نمی باشد که والدین از این سن به بعد تا وقتی که می تواند وارد اجتماع شود قوانین سفت و سخت خود را اعمال نمایند بلکه باید بسیار هوشمندانه رفتار کنند و حد اعتدال را رعایت نمایند تا نتیجه ای عکس نگیرند.
مراحل تربیت کودکان
از دیدگاه اسلام تربیت کودکان به سه دوره تقسیم می شود: 7 سال اول که از آن به عنوان دوره سیاحت یا همان آزادی و بازی کودک یاد می کنند. 7 سال دوم، دوره اطاعت یا تادیب و 7 سال سوم دوره به خدمت گرفتن و ملازمت یا به عبارتی دوره وزارت. والدین می توانند با بهره گیری از مراحل تربیت کودکان اصول صحیح پرورش را بر روی کودکان خود اعمال نمایند.
1- سن تربیت کودکان تا 7 سالگی
تا سن 18 ماهگی خیلی نمی توان بر روی کودک قوانین امر و نهی را پیاده سازی نمود چون آن ها نمی توانند درک کند فقط می توان دستورات ساده را آموزش داد. تربیت در این سن بیشتر از طریق حرکت دست و اشاره و مفاهیم ساده صورت می گیرد. اما در سن 2 الی 3 سالگی کودک کاملا متوجه حرف های والدین و امر و نهی هایی که می کنند می شود از این رو لازم است که قوانین در چهار چوب مشخصی صورت گیرد. در این سن کودک تحت تاثیر تحولات استقلال ذهنی، بیشتر رفتار های لجوجانه از خود بروز می دهد که والدین بایستی صبر و حوصله داشته باشند و رفتار های افراطی و تبیه های سخت را اعمال نکنند چرا که ممکن است تاثیری منفی بر روی کودک ایجاد کند. و در عین حال بایستی بر روی رفتار های مثبت کودک تمرکز نمایند و او را بیشتر تشویق کنند. از سن 3 الی 4 سالگی تا 7 سالگی بیشتر به سمت و سوی قانون مند شدن گرایش می یابند. از این سن به بعد کم کم کودک از طریق آموزشگاه ها، پیش دبستانی ها در معرض اجتماع قرار می گیرد و بهتر است که چهار چوب های قوانینی برای آن ها تعریف شود.
2- سن تربیت کودک از 7 الی 12 سالگی
کودک در این سن قادر به تشخیص خوب از بد و رفتار درست و غلط در شرایط های مختلف خواهد بود چرا که از قدرت استدلال و تفکر منطقی برخوردار است که والدین بایستی رفتار های مناسب را با آن ها به خصوص در جمع بروز دهند. و نظرات آن ها را در مورد مسائل مربوط به خود او بپرسند تا رفتار های مناسب فردی و اجتماعی را بیشتر یاد بگیرد.
3- سن تربیت از نوجوانی به بعد
به جرات می توان گفت که این سن یکی از دوره های بسیار حساس به حساب می آید چرا که نوجوان در پی شکل دادن به هویت بیرونی و درونی خود است و خیلی از قوانین هایی که توسط والدین اعمال می شود را نمی پذیرد. در این شرایط رفتار های پرخاشگرانه ممکن است که بسیاری از رفتار های منفی او را تشدید کند از این رو بهتر است بیشتر نظرات و حرف های آن ها شنیده شود و قوانین خانواده را در چهار چوبی انعطاف تر اعمال کرد و به شخصیت آن ها بیشتر احترام گذاشت تا بتوانند با اعتماد به نفس بیشتری پرورش یابند.